miércoles, 17 de octubre de 2012

LÍRICA POPULAR EN LA EDAD MEDIA

1. CANTIGAS DE AMIGO

  Passa seu amigo,
que lhi ben quería:
o cervo do monte
a augua volvía.
Leda dos amores,
dos amores leda.

Passa seu amigo,
que a muit´ama:
o cervo do monte
volvía a augua.
Leda dos amores,
dos amores leda.




E-no sagrado, en Vigo,
bailava corpo velido.
Amor ei!
En Vigo, no sagrado,
bailava corpo delgado.
Amor ei!
Bailava corpo velido
que nunca ouver´amigo.
Amor ei!
Bailava corpo delgado,
que nunca ouver´amado.
Amor ei!
Que nunca ouver´amigo,
ergas no sagrad´, en Vigo.
Amor ei!
Que nunca ouver´amado,
ergu´en Vigo, no sagrado.
Amor ei!


VILLANCICOS

¿Agora que sé de amor
me metéis monja?
¡Ay Dios, qué grave cosa!

Agora que sé de amor
de caballero,
¿agora me metéis monja
en el monesterio?
¡Ay Dios, qué grave cosa!


Por amores lo maldijo
la mala madre al buen hijo.

"¡Si pluguiese a Dios del cielo
y a su madre Santa María
que no fueses tú mi hijo
por que yo fuese tu amiga!"
Esto dijo y lo maldijo
la mala madre al buen hijo.

Por amores lo maldijo
la mala madre al buen hijo.


Desde niña me casaron
por amores que no amé:
mal casadita me llamaré.


Cucurucú cantaba la rana,
cucurucú debajo del agua;
cucurucú, mas ¡ay! que cantaba,
cucurucú, debajo del agua.


Que de noche le mataron
al caballero,
la gala de Medina,
la flor de Olmedo.


Gritos daba la morenica
so el olivar,
que las ramas hace temblar.
La niña cuerpo garrido,
morenica cuerpo garrido,
lloraba su muerto amigo
so el olivar,
que las ramas hace temblar.


No hay comentarios:

Publicar un comentario